فضل الله زاهدی

در 25 مرداد ماه 1332 ه.ش زاهدی فرمان ریاست دولت را از شاه گرفت و با کودتای آمریکائی‌ها روز 28 مرداد بر اوضاع مسلط گردید و درجة سپهبدی دریافت کرد و نشان درجه اول تاج گرفت. وزیران خود را تعیین نمود و از شاه دعوت کرد که به ایران مراجعت نماید. از اقدامات زاهدی یکی دستگیری و محاکمه مصدق و همکاران او بود. کشف شبکه نظامی حزب توده و جمع آوری اسلحه و وسایل نشر و کتاب و روزنامه از وقایع دیگر دوران زاهدی است. در همین دولت مجدداً روابط سیاسی بین ایران و انگلیس دائر شد. تاسیس صندوق مشترک ایران و آمریکا برای ادامه عملیات عمرانی، عقد قرار داد استخراج نفت جنوب با کنسرسیوم بین المللی و به کار افتادن مجدد پالایشگاه آبادان از کارهای دولت زاهدی است.
سپهبد زاهدی تا فروردین 1334 در مصدر قدرت قرار داشت. همه کارها مطابق میل و سلیقه او انجام می‌گرفت. شاه تحقیقاً عنصر تشریفاتی بود. فساد و سوء استفاده و تصفیه حساب‌های گذشته در دوره او رواج کامل پیدا کرد. انتخابات دوره هیجدهم را در محیط اختناق و خفقان انجام داد ولی شاه عذر زاهدی را خواست و از او استعفا گرفت.

در کابینه حسین علاء به وزارت کشور معرفی شد. دکتر مصدق نیز او را در مقام خود تثبیت کرد اما پس از مدتی استعفا داد.

به واسطه دوستی خانواده اش با سرهنگ رضا خان (رضا شاه) فرمانده آتریاد همدان به قزاقخانه رفت و دورة آموزشگاه افسری را طی کرد و در 1293 ه.ش ستوان سوم شد و در تیپ همدان مشغول کار گردید. چند مخاصمه داخلی از قبیل جنگ با خالو قربان و احسان‌الله خان موجب شد او از خود رشادت نشان دهد و مورد توجه واقع شود و در نتیجه درجات نظامی را سریعاً دریافت کرد و در سال 1300 ه.ش سرتیپ شد.
در 1301 ه.ش در سرکوبی سمیتقوی کرد فرمانده یک ستون بود. در این برخورد سمیتقو شکست خورد و مقر او که قلعة چهریق بود ، به دست قوای دولتی افتاد. به اقتضای زمان و اوضاع و احوال آن روز که مقدمات قدرت نمائی رضاخان بود، تبلیغات دامنه داری شروع شد و بازار تهران به مناسبت این فتح چراغانی نمود و سیل تبریک برای رضاخان سردار سپه سرازیر شد. قهرمان این فتح، سرتیپ فضل الله خان به دریافت عالی‌ترین نشان ارتشی آن روز که ذوالفقار نام داشت، مفتخر شد.

در 1303 پس از شکست شورش جنوب رضاشاه، زاهدی را به فرماندهی کل نیروهای خوزستان و فرمانداری نظامی آن منطقه منصوب کرد.در یک مهمانی خصوصی که در کشتی انعقاد یافته بود خزعل و تنی چند از پسران و نزدیکان او را دستگیر و به تهران فرستاد. پس از پایان وقایع شیخ خزعل، سرتیپ زاهدی به تهران آمد. او اولین‌بار مأموریت یافت که به رشت، سفر کند. ورود او به رشت مقارن با وقایع ترکمن صحرا بود، لذا از طرف دولت مرکزی، سرتیپ جان محمدخان از سمت خراسان و زاهدی از سمت رشت مأمور شدند که به ترکمن صحرا حمله کنند و شورش ترکمن‌ها را سرکوب کنند. در این جنگ زاهدی و جان محمدخان توانستند آرامش را در ترکمن صحرا برقرار سازند.
از شمال مجدداً مأمور فارس گردید. در آنجا به خوشگذرانی و شب زنده‌داری مشغول شد به طوری که ایلات، شهر را در محاصره قرار دادند و بیم حوادث زیادی می‌رفت. از تهران حبیب‌الله خان شیبانی به شیراز رفت و زاهدی منعزلاً با خلع درجه به تهران احضار گردید.
در سال 1316 ه.ش به ریاست باشگاه افسران که در حال ساختمان بود، برگزیده می‌شود و تا شهریور 1320 در آن سمت باقی بود. در مهرماه 1320 ه.ش زاهدی برای برار دوم به ریاست ژاندارمری کل کشور رسید ولی بیش از سه ماه در آن سمت نبود. از آنجا به فرماندهی لشکر اصفهان با درجه سرلشکری منصوب گردید. در 1322 ه.ش متفقین او را به زندان انداختند. پس از استخلاص به تهران آمد و به فرماندهی سپاه جنوب منصوب شد و بعد به ریاست اداره بازرسی رسید. وقتی رزم آرا رئیس ستاد به قدرت رسید، زاهدی را بازنشسته کرد.

هنگامی که رئیس نظمیه بود، سید فرهاد نامی یکی از زندانیان از محبس فرار می‌کند. رضا شاه که در این گونه موارد گذشتی از خود نشان نمی‌داد، سرتیپ فضل الله خان رئیس شهربانی را احضار و ضمن بازخواست به اتاقدار خود دستور می‌دهد که پاگون‌های او را بکند. چند دقیقه بعد او را به زندان شهربانی انتقال می‌دهند.

زاهدی در 1328 ه.ش توسط دکتر اقبال از بازنشستگی خارج و به ریاست شهربانی منصوب شد و در مقابل رزم آرا قرار گرفت. زاهدی در انتخابات دوره شانزدهم مجلس به جبهه ملی کمک کرد تا مصدق و چند نفر دیگر از اعضا به مجلس راه یابند.

زاهدی در اولین دوره مجلس سنا، سناتور انتصابی همدان شد.

زاهدی با دختر پیرنیا ازدواج کرد اما ازدواجشان دوامی نیاورد و همسرش با وجود دو فرزند از او جدا شد.