سید باقر عالم گیر

در سال 1308ﻫ.ق به کلاردشت مازندران آمد و تبلیغ می کرد که شاه، قوانین شرع انور و اصول دیانت را مراعات نمی‌کند. در حدود دو هزار نفر از اهالی بومی و کردان خواجه وندی را در اطراف خود گرد آورده و خود را عالمگیر نام نهاد. این زمانی بود که بیشتر نواحی ایران در مخالفت با امتیاز توتون و تنباکو ملتهب بود. در منطقه کلاردشت هم اهالی که به علت ظلم خوانین منطقه از وضعیت ناراحت بودند به این سید پیوستند و علیه عمال حکومتی شورش کردند و تعدادی از وابستگان به دربار از جمله سبحان قلی خواجه وند را به قتل رساندند.
هنگامی که این خبر به تهران رسید٬ ساعدالدوله با پانصد سوار، مامور سرکوب شورش شد. ساعدالدوله در مرزن آباد٬ از روستاهای کلاردشت ٬از سید تقاضا کرد خود را تسلیم نماید اما او امتناع کرد. درجنگی که بین طرفین رخ داد، سید شکست خورد و دستگیر گردید و یارانش که تنها به بیل و چماق مجهز بودند، کشته و متواری شدند.