او در تحقیق اصول فقه معروف بود و در برآوردن حاجات مردم مشهور.
از آثارش:"شرح مختصر‌المنافع"؛ "مصابیح" ، شرح "مفاتیح" فیض؛ حاشیه شرح عمیدی بر "تهذیب‌الاصول"؛ حاشیه "معالم‌الاصول"؛ "انیس‌الطلاب" ، در مسایل متفرقه از فقه و اصول و غیره ، به عربی و فارسی؛ "تکمله" ، در شرح"تبصره"علامهٔ حلی"؛ "الجواهر‌البهیهٔ" ، در فقه ، به فارسی؛ "نهج‌الرشاد فی ارشاد‌العباد" ، اصول دین؛ "تحفهٔ‌الابرار"؛ "منتخب‌الاصول" ، در علم اصول.
