وی تعلیمات خود را در حلقه های دینی مسجد امام عبدالقادر گیلانی فراگرفت .
او روزنامه نگاری برای مطبوعات را در سن 17 سالگی شروع کرد . او به انتشار تفاسیر سیاسی در روزنامه های « بین النهرین » و « النوادر » پرداخت . او در دو نشیریه « شمس المعارف » و « الریاحین » به نقد حکومت عثمانی پرداخت ، پس از مدتی والی بغداد در سال 1915 او را به خارج کشور تبعید کرد سپس از عقیده خود برگشت و به مدت 4 ماه در موصل زندانی شد . وی پس از آزادی از زندان کار داوطلبانه در مجله « قهوة شکر » را آغاز نمود . او در ان زمان برای مدتی سکوت را پیشه خود کرد اما هنگامی که ظلم و ستم انگلیس ها را نسبت به مردم عراق دید مجدداٌ به کار نویسندگی انقلابی خود بازگشت و پس از چاپ مجله « الناشئة » در سال 1921 ، که در آن علیه کارگزاران انگلیسی به انتقاد می پرداخت ، به طور مشترک با رفائیل بطی سردبیر لوائ المجلة روزنامه « الربیع » را منتشر نمود . پس از ان روزنامه « الزمان » را در 1927 منتشر کرد که این روزنامه پس از مدتی توقیف شد . و پس از ان نیز روزنامه « الفرات » را 1929 در دمشق منتشر کرد .
وی که در خانواده ای محافظه کار به دنیا آمده بود مجدداٌ در سال 1930 به سبب دیدگاه های جنجالی اش زندانی شد و پس از آزادی مجدداٌ به عنوان قائم مقام روزنامه « الفرات » مشغول به کار شد ، اما این آزادی دیری نپائید به دلیل انقلاب می 1941 رشید عالی گیلانی زندانی شد و در زندان مبتلا به بیماری سل شد .
