تحصیل نزد بزرگان مکتب دینی در شهر خود و نیز بزرگان خانواده خویش در مقدمات علوم و از آن جمله نحو، منطق، فقه و معانی، مولانا محمد ابراهیم پدربزرگ و مولانا خادم حسین عموی وی بودند که در باتاپور از توابع لاهور وفات یافتند از علمای بزرگ و مشهور مذهب شیعه آن سامان به شمار می آیند.
خاندان وی در سال 1947 از هندوستان به پاکستان در باتاپور مهاجرت نمود، تحصیل مقدمات علوم در شهر باتابور (از توابع لاهور در پاکستان) ، سپس برای تکمیل تحصیلات خود به نجف مهاجرت کرد تا نزد علماء بزرگی همچون آیات عظام محمد کاظم تبریزی و سید ابوالقاسم خویی به تحصیل بپردازد، او دروس خود را در بحث خارج و فقه و اصول به سال 1974 آغاز کرد.
از وی فتوایی به ضرورت مشارکت در انتخابات و الزام «آری» به قانون اساسی پس از تشکیل دولت جدید عراق انتشار یافت.
مرجع دینی در حوزه حوزه علمیه نجف، شهرت وی در زمینه شیوه خاص او در تدریس علوم دینی و پژوهش های فقهی است، آغاز تدریس دروس خارج فقه و اصول از سال 1974 در مسجد هندی و مدرسه دارالحکمة و مدرسه دارالعلم، فعالیت در زمینه اصلاحات دینی_اجتماعی و عمرانی.
از مشهورترین اساتید وی عبارت بودند از آیات عظام ریاض حسین النقوی، سید صفدر حسین النجفی.
