نام کامل وی جلال الدین بن رستم اللامع بیگ بن اسماعیل بیگ بن عبدالقادر پاشا بن سلیمان پاشا بن ابراهیم پاشا آل بابان می باشد.
پدر او در دوره عثمانی قائم مقام کوت بود.
نماینده پارلمان، وزیر دولت عراق، مشارکت در جنگ «البلقان» در قفقاز، ستوان اول در جنگ های قفقاز طی سه سال نخست جنگ جهانی ول 1915، سپس اعزام به عراق در سال چهارم جنگ تا هنگام آتش بس 1918.
عضو جمعیت «العهد».
قائم مقام سامراء 1921، سپس خانقین 1922 و پس از آن دلتاوه 1922، سرانجام دهوک 1925، والی المنتفق 1927.
وزیر راه و مشاغل در فاصله سال های 1940-1939و 1941، 1948 و 1949.
عضو اجرایی شورای ساخت و ساز 1958-1950.
نیروهای اشغالگر انگلیس در سال 1920 او را دستگیر کردند و به همراه سایر مجاهدن دولت مستقل نجف که سر به شورش برداشته بودند آن ها را به جزیره «هنگام» در خلیج فارس تبعید نمودند، وی به مدت 11 ماه در آن جا ماند. سپس در بیروت اقامت گزید و در همان همان جا درگذشت.
